بررسی حساس‌کنندگی پرتوی نانوذرات تیتانا در تابش‌دهی سلولهای سرطان معده انسانی
Authors
Abstract:
مقدمه: سرطان در حال حاضر، دومین عامل مرگ و میر در جهان است. سرطان معده جزء سرطان‌های با مرگ‌و میر بالا (در حدود 70%) بوده که شیوع آن در مردان دو برابر زنان بوده و در کشورهای آسیای شرقی شیوع بیشتری دارد. یکی از روش‌های درمان سرطان پرتودرمانی می‌باشد که می‌توان برای بالا بردن بازده درمانی در آن، از حساس‌کننده‌های پرتویی استفاده کرد. برخی از نانوذرات به دلیل بالا بردن سمیت سلولی با ایجاد استرس‌اکسیداتیو و افزایش رادیکال‌های آزاد درون سلول‌ها از جمله ROS (Reactive Oxygen Species)، قابلیت به‌کارگیری به‌عنوان حساس‌کننده را دارند. در این مطالعه اثر هم‌زمان نانوذره تیتانا و پرتو گاما بر رده سلولی سرطان معده انسانی، بررسی گردید. مواد و روش‌ها: پس از کشت رده سلولی سرطان معده انسانی در محیط آزمایشگاهی، این سلول‌ها به‌صورت هم‌زمان تحت تابش گاما با دز Gy 2 و غلظت µg/ml 30 از کریستال‌های آناتاز و روتایل نانوذره تیتانا قرار گرفته و درصد بقای سلول‌ها توسط سنجش MTT محاسبه گردید. یافته‌های پژوهش: اعمال نانوذره به‌تنهایی بهطور متوسط باعث کاهش 70 درصدی بقا در کلیه گروه‌های آزمایشی شد. سلول‌هایی که بهطور هم‌زمان تحت اثر پرتو و نانوذره قرار‌گرفته بودند، درصد بقای کمتری از سلول‌هایی که تنها تحت اثر پرتو و یا نانوذره بودند، داشتند. میزان این تأثیر وابسته به نوع کریستال و دز نانوذره بود. بحث و نتیجه‌گیری: نانوذره تیتانا به دلیل ایجاد ROS و افزایش سمیت سلولی، باعث افزایش حساسیت سلولهای سرطانی معده به تابش گاما می‌شود. کریستال آناتاز به‌دلیل داشتن ناحیه سطحی بزرگ‌تر و تولید بیشتر رادیکال‌آزاد، اثر شدیدتری نسبت به کریستال روتایل دارد. بنابراین می‌توان از این ذره به عنوان عامل حساس‌کننده پرتویی استفاده نمود.
similar resources
بررسی حساس کنندگی پرتوی نانوذرات تیتانا در تابش دهی سلول های سرطان معده انسانی
مقدمه: سرطان در حال حاضر، دومین عامل مرگ و میر در جهان است. سرطان معده جزء سرطان های با مرگ و میر بالا (در حدود 70%) بوده که شیوع آن در مردان دو برابر زنان بوده و در کشورهای آسیای شرقی شیوع بیشتری دارد. یکی از روش های درمان سرطان پرتودرمانی می باشد که می توان برای بالا بردن بازده درمانی در آن، از حساس کننده های پرتویی استفاده کرد. برخی از نانوذرات به دلیل بالا بردن سمیت سلولی با ایجاد استرس اکس...
full textبررسی چگونگی بیان ایزوفورمهای PI3K در سلولهای دودمانی سرطان پروستات انسانی از نوع PC3 و DU145
سابقه و هدف: دو دودمان سلولی از سرطان پروستات، PC3 و DU-145 ، بسیار متاستاتیک هستند ولی از نظر بیان ژن سرکو ب گر PTEN ( Phosphatase and Tensin homolog ) مشابه نیستند، سلو ل های DU145 ، PTEN را بیان می کنند ولی سلو ل های PC-3 فاقد ژن PTEN هستند. محصول ژن PTEN عملکرد ( phosphoinositide-3 kinase ) PI3K را بی اثر می سازد. بیان افزایش یافته ژن PI3K موجب تخریب غشای پایه، نوزایی عروق و مهاجرت سلولی می...
full textاثر غضروف شارک بر تعداد و فعالیت سلولهای تنظیم کننده T دربیماران مبتلا به سرطان معده
سرطان معده یا گاستریک کانسر اولین سرطان شایع در ایران و چهارمین سرطان شایع و دومین سرطانکشنده در سراسر جهان است.پاسخهای ایمنی در گاستریک کانسر شامل ایمنی ذاتی و اکتسابی است.سلولهای Treg در چندین بدخیمی از جمله در گاستریک کانسر افزایش مییابدسلولهای Treg در تیظیم پاسخ ایمنی، حفظ تولرانس و هموستاز ایمنی دخالت دارد، اتوایمونیتی و بقا سرطان را کنترل میکند.غضروف کوسه ماهی اساسا بعنوان درمان جانبی برا...
full textبررسی فراوانی عفونت هلیکوباکترپیلوری در سرطان معده
اهداف: آدنوکارسینوم معده از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در دنیا می باشد که عوامل مختلفی در بروز آن نقش دارند. نقش عفونت هلیکوباکترپیلوری بهطور جدی مطرح شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع هلیکوباکتر در دو گروه سرطانی و غیر سرطانی، و مقایسه این دو با هم می باشد. روش ها: جمعیت مورد مطالعه شامل دو گروه سرطانی و غیر سرطانی تعداد 100 نفر شامل دو گروه بود که طی سال های 88-87 در بیمارستان های...
full textبررسی میزان حساس‌کنندگی پرتوی Iudr در مدل کشت اسفرویید از سلولهای گلیوما به روش
Background & Aim: In vitro experiments and in vivo studies have revealed that radiosensitizers in radiation therapy may serve as powerful tools in the treatment of glioma cancers. Many cell lines, under some specific conditions will aggregate and grow to form multicellular structures called spheroid. Thses spheroids resemble in vivo tumor models in several aspects. Therefore studying growth...
full textMy Resources
Journal title
volume 20 issue 5
pages 121- 128
publication date 2013-03
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023